Αποχαιρέτα την Πρέβεζα που χάνεις;

Του Ανδρέα Αλεξίου

Με το τρένο ‘’Μιζέρια’’ έτοιμος να πορευτεί σε σταθμούς “άβατους” είναι ο λαός της Πρέβεζας. Θα θυμίζει πολύ τις διαδρομές που έκανε το φημισμένο ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ. Μαύρες γεμάτες αβεβαιότητα.
Είμαστε άραγε έτοιμοι να συνειδητοποιήσουμε τι πραγματικά συνέβη όλα αυτά τα χρόνια σε αυτόν τον έρμο τόπο; Ποια είναι τα πραγματικά αίτια αυτής της ολικής πτώσης του τόπου βυθίζοντας τον στην απραξία; Γιατί λαός που ξεχνά τα λάθη του είναι καταδικασμένος να τα ξαναζήσει. Αυτός ο λαός και αυτός ο τόπος κλείνει 101 χρόνια ελεύθερος . Αγνοώντας όμως ότι είναι πραγματικά σκλαβωμένος. Σκλαβωμένος σε μια κολλημένη ηγεμονία που επί πολλά έτη σαν πέπλο σκεπάζει τον χαρακτήρα των ανθρώπων αυτής της πόλης και προβάλει μίζερες ονειρώξεις και θολωμένες προκαταλήψεις που εξαπλώνονται δυστυχώς σαν ιός από γενιά σε γενιά. Και αντί να ευγνωμονεί μια ανώτερη δύναμη που σαν ‘’μάνα’’ αγκαλιάζει αυτήν την πόλη έχοντας πλάι της ιστορικούς χώρους απίστευτη γεωγραφική θέση που βρέχεται από το ιόνιο και από τον Αμβρακικό μια πρωτεύουσα νομού επιδιώκουν να την κάνουν μικρόπολη του κόσμου, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων όλα όσα η φύση προνόησε για την περιοχή αυτή και της πρόσφερε απλόχερα..... 
Τα πεπραγμένα όλων όσων διοίκησαν αυτόν τον τόπο είναι σε όλους μας γνωστά και οφθαλμοφανή. Και η πλήρης αποτυχία είναι καθρεφτισμένη στα πρόσωπα όλων. Το θέμα είναι ότι ο κόσμος αυτής της πόλης πάσχει από την νόσο του μαζοχισμού. Και ενώ μάχεται λυσσαλέα να αποδείξει το αντίθετο η αλήθεια καθρεφτίζεται πάνω στο πρόσωπό του. Γιατί …ουδέν κρυπτόν υπό τον ηλίο. Το κακοήθες μελάνωμα των Πρεβεζάνων είναι αισθητό. Δεν πρέπει το μικρόβιο αυτό να διαιωνίζεται..Το φάρμακο αυτό πρέπει να βρεθεί από την υγιή κοινωνία των πολιτών η οποία ως ηγέτιδα θα πρέπει να πορευτεί αρνούμενη τα ευχολόγια και τις μίζερες απόψεις των πολλών .Είτε ηγετών είτε συμπολιτών. Γιατί η ανοχή είναι συνενοχή…..