Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


Σκάλες που οδηγούν στο πουθενά, προθάλαμοι που διαπερνώνται από παράλογες πόρτες, τοίχοι, καθρέπτες και σκιές.
Βίαιη αντίθεση μορφών, οι οποίες δανείζονται θέματα από την αρχιτεκτονική του Ηρωδείου και τις αναπαράγουν άτακτα σε μαύρο και άσπρο, είναι ο σκηνικός χώρος του «Οθέλλου», της παραγωγής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που χειροκροτήθηκε θερμά στην πρεμιέρα της, την Κυριακή το βράδυ, από το κατάμεστο ρωμαϊκό ωδείο. Ο αριστουργηματικός «Οθέλλος» του Τζουζέπε Βέρντι παρουσιάστηκε σε μια εντυπωσιακή παράσταση, όπου το θέαμα ήταν υψηλής αισθητικής και το ακρόαμα διεθνούς επιπέδου. Τη μουσική διεύθυνση είχε ο καλλιτεχνικός διευθυντής της ΕΛΣ, Μύρωνας Μιχαηλίδης, ενώ τη σκηνοθεσία, τα σκηνικά και τα κοστούμια υπέγραψε ο Γιάννης Κόκκος.
Η παράσταση επαναλαμβάνεται απόψε, αύριο και μεθαύριο.
Η συγκλονιστική όπερα του Βέρντι ακολουθεί την αφήγηση του ομώνυμου σαιξπηρικού έργου, αποδίδοντας την ιστορία του πρωταγωνιστικού ήρωα με μουσική εκρηκτικής δύναμης και υποδειγματική οικονομία εκφραστικών μέσων: μία και μόνον μουσική φράση αρκεί προκειμένου να σκιαγραφήσει τον ηρωισμό και την εκρηκτική δύναμη του Οθέλλου, το άσβεστο μίσος του Ιάγου, την αγνότητα και την καλοπιστία της Δυσδαιμόνας.
Λίγα μουσικά μέτρα αποδίδουν με τρομακτική δύναμη την καταιγίδα που μαίνεται στη θάλασσα, ταυτόχρονα και στην ψυχή του κεντρικού ήρωα που θα καταποντιστεί από το βάθρο της δόξας του, παραδομένος στο ένστικτο της ζήλιας του.
Ο σπουδαίος, διεθνώς καταξιωμένος Ελληνας σκηνοθέτης της όπερας Γιάννης Κόκκος δημιούργησε έναν σκηνικό «κόσμο» που καταρρέει σε συνθήκες χάους, για να περιγράψει την άρρωστη ζήλια του Ιάγου, την πτώση του Οθέλλου και την άδικη μοίρα της Δυσδαιμόνας. Κάθε συνεκτική αφήγηση γίνεται σταδιακά δυσαρμονική υπό την αμετάβλητη παρουσία του φτερωτού λέοντα της Δημοκρατίας της Βενετίας, του μόνου ρεαλιστικού στοιχείου στον χώρο.
Αποθέωση
Οι τρεις πρωταγωνιστές έλαμψαν στη σκηνή του Ηρωδείου αφήνοντας θετικότατες εντυπώσεις, με κορυφαία την καταξιωμένη Ελληνίδα σοπράνο Αλεξία Βουλγαρίδου, η οποία αποθεώθηκε (δικαίως) από το κοινό. Εκλεψαν στιγμές και γοήτευσαν στον ρόλο του Οθέλλου ο Αντονέλο Παλόμπι και του Ιάγου ο Γκεόργκε Γκαγκνίτζε. Το καστ συμπλήρωσαν Ελληνες μονωδοί όπως οι Δημήτρης Φλεμοτόμος, Τάσος Αποστόλου, Αντιγόνη Παπούλκα κ.ά.
Ο Μύρων Μιχαηλίδης είχε την ευθύνη για το μουσικό αποτέλεσμα, το οποίο ήταν υψηλοτάτου επιπέδου. Η Ορχήστρα, η Χορωδία (διεύθυνση Αγαθάγγελος Γεωργακάτος) και η Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ (διεύθυνση Μάτα Κατσούλη) σημείωσαν εξαιρετική απόδοση.

Πηγή: ethnos.gr


Ιδιαίτερα αποκαλυπτική ήταν η Σούζαν Σάραντον σε συνέντευξη που έδωσε στο διαδικτυακό περιοδικό «Daily Beast».
Η Σάραντον δεν είχε παραδεχτεί στο παρελθόν τη σχέση της με τον Ντέιβιντ Μπάουι, ωστόσο τώρα δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία, χαρακτηρίζοντας τον δεσμό τους «μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδο» της ζωής της
H 67χρονη ηθοποιός, φανατική υπέρμαχος της ειρήνης αλλά και μια από τις πιο γοητευτικές ώριμες σταρ του Χόλιγουντ, δεν δίστασε να αποκαλύψει τη σχέση που είχε στο παρελθόν με τον Ντέιβιντ Μπάουι, αλλά και να παραδεχτεί πως χρησιμοποιεί κατά καιρούς ναρκωτικές ουσίες.
Είναι η πρώτη φορά που Σούζαν Σάραντον μίλησε δημόσια για τον ερωτικό δεσμό που είχε με τον Ντέιβιντ Μπάουι, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί πως η σχέση δεν προχώρησε, καθώς εκείνη δεν ήταν έτοιμη να αποκτήσει παιδιά: «Ο Ντέιβιντ Μπάουι είναι καταπληκτικός. Αξιζε να γίνει είδωλο. Η σχέση μου μαζί του ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδος της ζωής μου. Εγώ, τότε, ως η μεγαλύτερη από τα εννιά αδέλφια της οικογένειάς μου, τα είχα μεγαλώσει όλα κι έτσι δεν είχα τη διάθεση να παντρευτώ και να κάνω οικογένεια. Εκείνος όμως είναι ταλέντο, είναι υπέροχος...» δήλωσε χαρακτηριστικά η ίδια.
Αποποινικοποίηση
Η διάσημη ηθοποιός τάχθηκε υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης μαριχουάνας σε μικρές ποσότητες που ισχύει στη Νέα Υόρκη: «Πιστεύω ότι σύντομα θα νομιμοποιηθεί παντού. Είμαι σίγουρη πως αν περισσότεροι άνθρωποι κάπνιζαν μαριχουάνα αντί να πίνουν αλκοόλ, δεν θα ήταν επιθετικοί, δεν θα οδηγούσαν σαν τρελοί...».
Οσο για τη δική της σχέση με τις ναρκωτικές ουσίες; Η 67χρονη ηθοποιός δεν έκρυψε πως κατά καιρούς τα δοκιμάζει κάτω όμως από συγκεκριμένες συνθήκες: «Ας πούμε πως δεν είμαι νέα στην ιδέα των ?μανιταριών?. Ωστόσο δεν μου αρέσουν τα χημικά, δεν μου αρέσει να νιώθω σπινταρισμένη. Εχω κάνει Ayahuasca (παραισθησιογόνα ποτό) και άλλα τέτοια φυτικά ναρκωτικά, αλλά μου αρέσει να το κάνω στη φύση. Η άποψή μου για τη μαριχουάνα είναι πως δεν πρέπει να την κάνεις αν πρέπει να προσποιηθείς πως δεν είσαι μαστουρωμένος. Ετσι λοιπόν δεν θα έκανα ποτέ χρήση ναρκωτικών όταν φρόντιζα τα παιδιά μου. Θα έκανα στο Γκραντ Κάνιον ή στο δάσος...».

Πηγή: ethnos.gr

         


Ένα ιδιαίτερα σημαντικό μνημείο, ένας θολωτός τάφος των μυκηναϊκών χρόνων, αποκαλύφθηκε κοντά στην Αμφισσα στο πλαίσιο της επίβλεψης των εκσκαφών του έργου «Αρδευτικό έργο ελαιώνα Άμφισσας, Π.Ε. Φωκίδας».
Συγκεκριμένα, ο τάφος διαθέτει τα χαρακτηριστικά των μνημείων της κατηγορίας, δηλαδή μακρύ δρόμο με κτιστές τις πλευρές μήκους 9 μέτρων, βαθύ προθάλαμο και κυκλικής κάτοψης ταφικό θάλαμο, ο οποίος έχει εσωτερική μέγιστη διάμετρο 5,90 μέτρα.
Η ανωδομή της θολωτής οροφής, η οποία είναι κτισμένη με αργούς λίθους, είχε καταρρεύσει, ωστόσο τα τοιχώματα του θαλάμου διατηρήθηκαν σε ύψος σχεδόν 3 μέτρων.
Ο τάφος δεν έχει συληθεί, τουλάχιστον σε μεγάλο μέρος του, και τα κτερίσματα που βρέθηκαν στο δάπεδο επιτρέπουν τη διαχρονική χρήση του από τον 14ο έως και τα τέλη του 12ου αιώνα π.Χ.
Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα σαράντα τέσσερα αγγεία με γραπτή διακόσμηση, τα δύο χάλκινα αγγεία τα οποία είναι αποσπασματικά σωζόμενα, καθώς επίσης και τα χρυσά δαχτυλίδια, τα χάλκινα κομβία, οι ψήφοι από ημιπολύτιμους λίθους, τα δυο χάλκινα εγχειρίδια, γυναικεία και ζωόμορφα ειδώλια, και μεγάλος αριθμός σφραγιδόλιθων με ζωικά, φυτικά και γραμμικά μοτίβα.
Ο θολωτός τάφος της Άμφισσας είναι ένα μοναδικό εύρημα, το πρώτο αυτού του είδους που αποκαλύπτεται στη Φωκίδα και ένα από τα ελάχιστα στη Στερεά Ελλάδα.
Η επιστημονική δημοσίευσή του αναμένεται να προσφέρει σημαντικά στοιχεία τόσο για την εγκατάσταση στην περιοχή της Άμφισσας κατά την μυκηναϊκή περίοδο αλλά και για την ιστορική εξέλιξη της ευρύτερης περιοχής και μάλιστα του ιερού των Δελφών.

Πηγή: ethnos.gr



Η ηθοποιός που έγινε «μύθος» στο παλιό ελληνικό κινηματογράφο, μας είπε το τελευταίο αντίο στις 23 Ιουλίου 1996.
Μόλις 3 ημέρες μετά την ημέρα των γενεθλίων της, η εθνική μας σταρ Αλίκη Βουγιουκλάκη, πέθανε προκαλώντας μεγάλη θλίψη στους φανατικούς θαυμαστές της.
Έφυγε από την ζωή πολύ νέα, αλλά χορτασμένη από την αγάπη του κόσμου και το χειροκρότημα στην σκηνή και στη μεγάλη οθόνη.
Τελευταίος της σύντροφος ο ηθοποιός Κώστας Σπυρόπουλος που θρήνησε τον θάνατο της μαζί με τον μονάκριβο γιό της, Γιάννη Παπαμιχαήλ.


Η ζωή της
Η «εθνική σταρ της Ελλάδος» γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1934 στο Μαρούσι. Τρεις μέρες αργότερα αρρώστησε με πνευμονία και αμέσως οι γονείς της φώναξαν ιερέα να τη βαφτίσει. Το όνομα που της έδωσαν: Αλίκη – Σταματίνα. Τα παιδικά της χρόνια ήταν ιδιαίτερα δύσκολα και φτωχικά. Στην κατοχή ο πατέρας της δολοφονήθηκε και η μητέρα της ανέλαβε μόνη της να μεγαλώσει τα τρία παιδιά, την Αλίκη, τον Αντώνη και τον Τάκη.


Από μικρή η Αλίκη λάτρευε τη Μαίρη Πίκφορντ και την Γκρέτα Γκάρμπο. Το πλούσιο υποκριτικό της ταλέντο διαφάνηκε από τα παιδικά της ακόμα χρόνια, πρωταγωνιστώντας στις περισσότερες σχολικές θεατρικές παραστάσεις.
Το 1952 έδωσε εξετάσεις στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, κρυφά από την οικογένειά της, καθώς το επάγγελμα του ηθοποιού εθεωρείτο ντροπή την εποχή εκείνη. Το 1953, όντας στο δεύτερο έτος της σχολής, της ανατέθηκε ο μικρός ρόλος της Λουιζόν στον «Κατά φαντασίαν ασθενή» του Μολιέρου, ενώ τον ίδιο χρόνο πήρε και το ρόλο της Ολυμπίας στις«Φουσκοθαλασσιές» του Δημήτρη Μπόγρη.


Οι πρώτοι ρόλοι
Το καλοκαίρι του 1954, πριν ακόμα τελειώσει τη δραματική σχολή κι ενώ επέστρεφε από τις διακοπές της, την κάλεσε ο σπουδαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης Νίκος Χατζίσκος για να αντικαταστήσει την Άννα Συνοδινού, που αποχώρησε από το θίασο, στο ρόλο της Ιουλιέτας. Για να παίξει στο έργο χρειάστηκε να πάρει ειδική άδεια από τη σχολή της, έχοντας στη διάθεσή της μόνο τρία μερόνυχτα για να προετοιμαστεί και να μάθει το ρόλο. Η Ιουλιέτα της μπορεί να μην ήταν υπόδειγμα σεξπηρικής ερμηνείας, κοινό και κριτικοί, όμως, χειροκρότησαν την προσπάθειά της.
Ακολουθεί η πρώτη εμφάνισή της στον κινηματογράφο το 1954 με την ταινία «Το Ποντικάκι», η συνεργασία της με το θίασο Κοτοπούλη, το θίασο της Κατερίνας και τέλος με το θίασο του Κώστας Μουσούρη, ο οποίος την έχρισε πρωταγωνίστρια.


Το 1961 η Αλίκη Βουγιουκλάκη συγκροτεί τον δικό της θίασο, ανεβάζοντας τα έργα «Καίσαρ και Κλεοπάτρα», «Χτυποκάρδια στο θρανίο» κ.α.
Στο μεταξύ, γνωρίζεται με το Φιλοποίμενα Φίνο, συνεργάζεται με την εταιρεία του, τη «Φίνος Φιλμ», και μαζί κάνουν πολλές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ξεχωρίζουν: «Η Αλίκη στο Ναυτικό», «Η Λίζα και η άλλη», «Η κόρη μου η Σοσιαλίστρια», «Η Μαρία της Σιωπής», «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας», «Το κορίτσι με τα παραμύθια», «Διακοπές στην Αίγινα», «Έρωτας στους αμμόλοφους», «Αστέρω», «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο», «Μανταλένα», «Η Υπολοχαγός Νατάσσα», «Η ψεύτρα» κ.α.
Οι ρόλοι της, κατά κανόνα της χαριτωμένης σκανδαλιάρας κοπέλας, είχαν μεγάλη απήχηση στο κοινό και εξασφάλισαν στην ηθοποιό σπάνια δημοτικότητα.
Με τον ρόλο της στη «Μανταλένα» κέρδισε το βραβείο του Α' Γυναικείου Ρόλου, το 1960, στο Φεστιβάλ Ταινιών Θεσσαλονίκης, ενώ η ίδια ταινία εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών, όπου άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις.
Η «Υπολοχαγός Νατάσσα» θεωρείται η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου, ενώ και οι δύο επόμενες εισπρακτικές κινηματογραφικές επιτυχίες ανήκουν στη Βουγιουκλάκη.
Η συνάντησή της το 1959 στα κινηματογραφικά πλατό της ταινίας «Αστέρω» με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ αποτέλεσε απαρχή της ιστορίας του διασημότερου ζευγαριού στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και του θεάτρου.
Στις 18 Ιανουαρίου 1965 ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου και απέκτησαν ένα παιδί, τον Γιάννη. Ωστόσο, ο θυελλώδης γάμος τους δεν κράτησε πολύ...
Διαλύθηκε, έπειτα από δικαστικές μάχες, στις 4 Ιουλίου του 1979. Εκτός από τις δεκάδες ταινίες που γύρισαν μαζί, από το 1964 έως το 1974 συνεργάσθηκαν σε θίασο που συνέστησαν οι δυο τους. Μία από τις πολλές θεατρικές επιτυχίες τους ήταν στο έργο του Μπέρναρ Στο «Ωραία μου κυρία».

Στο σανίδι
Μετά την παρακμή του ελληνικού κινηματογράφου, η Αλίκη Βουγιουκλάκη επικέντρωσε τη δραστηριότητά της στο θέατρο, ενώ ασχολήθηκε και με την τηλεόραση. Μεγάλες θεατρικές επιτυχίες ήταν το «Καμπαρέ», «Εβίτα», «Ωραία μου κυρία», «Πέπσι», «Λυσιστράτη». Η θεατρική της παρουσία έκλεισε το 1996 με το έργο «Η Μελωδία της Ευτυχίας» των Ρότζερς και Χάμερσταϊν, στο ρόλο της Μαρίας. Λίγο αργότερα, οι γιατροί διέγνωσαν καρκίνο καλπάζουσας μορφής.

Πηγή: newsbomb.gr



Tμήμα αρχαϊκής νεκρόπολης του 7ου και 6ου π.Χ. αιώνα ανακαλύφθηκε σε οικόπεδο στη θέση "Ψωμί" Δήμου Χίου, κατά την πραγματοποίηση δοκιμαστικής έρευνας.
Οι ταφές που αποκαλύφθηκαν στο ανατολικό τμήμα του οικοπέδου, βρέθηκαν σε επάλληλα στρώματα, τοποθετημένες σε βότσαλα θάλασσας. Πρόκειται για ταφές σε μεγάλους πήλινους πίθους, το στόμιο των οποίων σφράγιζε πλακοειδής λίθος. Οι πίθοι είναι ακόσμητοι ή φέρουν γεωμετρική εγχάρακτη διακόσμηση σε οριζόντιες ζώνες στο σώμα και πλαστικές μαστοειδείς αποφύσεις. Οι νεκροί ήταν τοποθετημένοι σε στρώση από βότσαλα θάλασσας, σε συνεσταλμένη στάση. Βρέθηκαν επίσης ακόσμητες πήλινες σαρκοφάγοι τύπου Κλαζομενών και εγχυτρισμοί νηπίων, καθώς και μια λίθινη σαρκοφάγος. Την πολυπληθέστερη ωστόσο κατηγορία αποτελούν οι ελεύθερες ταφές νεκρών σε ύπτια εκτεταμένη στάση.
Σημαντικότατο και ξεχωριστής σημασίας εύρημα είναι η ταφή αλόγου, η πρώτη που έρχεται στο φως στην περιοχή του βορειοανατολικού Αιγαίου. Το άλογο, που ήταν τοποθετημένο σε στάση ανάπαυσης, στερεώθηκε και μεταφέρθηκε ολόκληρο στα εργαστήρια συντήρησης του Αρχαιολογικού Μουσείου Χίου.
Όπως όλα δείχνουν, η περίπτωση της ανασκαφής αποτελεί την πρωιμότερη οργανωμένη νεκρόπολη που έχει αποκαλυφθεί μέχρι σήμερα στη σύγχρονη πόλη της Χίου και συνεπώς παρέχει πολύτιμες μαρτυρίες για την ιστορική τοπογραφία της αρχαίας πόλεως.


Πηγή
: newsbomb.gr


H ιστορία είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό του έργο του Αθερίδη, με τη Σμαράγδα Καρύδη, την Παναγιώτα Βλαντή και τον ίδιο να κρατούν τους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Στην ταινία εμφανίζονται επίσης η Μάρθα Καραγιάννη,ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ο Γιάννος Περλέγκας και ο Γιώργος Χρυσοστόμου.
Λίγα λόγια για την υπόθεση:
Ο Αντώνης Γκαλιμάνης είναι πυροσβέστης και ζει στον Πειραιά. Η ιστορία ξεκινά δυο ημέρες πριν από τον επικείμενο γάμο του με την νοσηλεύτρια Νατάσσα, όταν αιφνιδιαστικά θα τον επισκεφτεί στο σπίτι του η Άννα, μια δημοσιογράφος με την οποία διατηρούσε σχέση παλαιότερα. Από την συνάντηση αυτή θα αντιληφθούμε τον ζωντανό ακόμα έρωτα ανάμεσά τους. Ο Αντώνης δεν θα ματαιώσει τον γάμο του με την Νατάσσα παρότι η Άννα έχει έντονη την επιθυμία της επανασύνδεσης. Τα πράγματα θα περιπλεχθούν ακόμα περισσότερο όταν θα ξεκινήσει η "διπλή ζωή" του Αντώνη μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Τι θα συμβεί όταν η Άννα θα συνυπάρχει με την Νατάσσα όχι μόνο όταν η Νατάσσα θα λείπει, αλλά κι όταν αυτή είναι μπροστά;
Τα γυρίσματα αναμένεται ολοκληρωθούν μέσα στο καλοκαίρι, ενώ η ταινία θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες στο τέλος του 2014.


Πηγή
: newsbomb.gr


Τα εγκαίνια ενός γλυπτού – σύμβολο των Ολυμπιακών Αγώνων έγιναν χθες στο πάρκο «Γαία» που βρίσκεται στον δήμο Town of Mount Royal, ο οποίος «συνορεύει» με το Parc Extension που φιλοξενεί πολλούς έλληνες ομογενείς.
Το έργο φιλοτέχνησε ο Πραξιτέλης Τζανουλίνος και αναπαριστά μια σφαίρα με κλαδιά δάφνης και τους Ολυμπιακούς κύκλους. Η κατασκευή του είναι από ατσάλι, το βάρος του 230 κιλά και έχει διάμετρο 1,4 μέτρα.
Τα αποκαλυπτήριά έγιναν από τον δήμαρχο Philippe Roy, ο οποίος κατά τη διάρκεια του λόγου του τόνισε πως το έργο είναι προσφορά της ελληνικής παροικίας του Μόντρεαλ στο δήμο, ως φόρος τιμής στην πόλη, από όπου πέρασε δύο φορές η Ολυμπιακή Φλόγα. Ο δήμαρχος είπε ακόμη ότι επιλέχθηκε το πάρκο «Γαία», επειδή το όνομά του είναι ελληνικό και εξαιτίας του γεγονότος ότι συμβολίζει τη Γη, όπως την αποτύπωσε ο Έλληνας γλύπτης, με τις λωρίδες της ειρήνης και τους ολυμπιακούς κύκλους της συμφιλίωσης των λαών.
Δηλώσεις έκανε και ο γενικός πρόξενος της Ελλάδας στο Μόντρεαλ, Θάνος Καφόπουλος, τονίζοντας πως νιώθει περήφανος που ένα ελληνικό έργο κοσμεί ένα από τα ωραιότερα σημεία του Μόντρεαλ και ευχαρίστησε τόσο τον δήμο, για την υποδοχή του γλυπτού, όσο και τις τέσσερις ελληνικές οικογένειες, που πρόσφερα χρήματα για την κατασκευή του. Πρόκειται για τις οικογένειες Πολ και Μέλπας Καματερού, Νικόλαου Τσατά, Νικόλαου Αρκολάκη και Τζίμυ Χριστόπουλου.
Η Μέλπα Καματερός, πρώην δημοτικός σύμβουλος της περιοχής, σημείωσε ότι με αυτό το γλυπτό οι Έλληνες του Μόντρεαλ αφήνουν το αποτύπωμά τους στην πόλη, απ΄όπου πέρασε η ολυμπιακή φλόγα, δείχνοντας τη συνέχεια της ιστορίας τους.


Πηγή: newsbomb.gr


Αύξηση 13,7% καταγράφηκε τον Μάρτιο εφέτος στον αριθμό επισκεπτών των μουσείων της χώρας, ενώ οι εισπράξεις αυξήθηκαν κατά 4,9%, σε σχέση µε τον αντίστοιχο µήνα του 2013.
Το τρίµηνο Ιανουαρίου- Μαρτίου, παρατηρείται αύξηση 13% στους επισκέπτες και αύξηση 8,4% στις εισπράξεις, σε σχέση µε την αντίστοιχη περίοδο του 2013.
Σύμφωνα, επίσης, με την ΕΛΣΤΑΤ, στους αρχαιολογικούς χώρους, εµφανίζεται τον Μάρτιο αύξηση των επισκεπτών κατά 19,5%, καθώς και αύξηση των εισπράξεων σε ποσοστό 1,5%.
Το α΄ τρίμηνο, καταγράφηκε αύξηση των επισκεπτών κατά 24,6% και αύξηση των εισπράξεων κατά 13,1%.


Πηγή: Queen.gr


Ένα έργο του Πάμπλο Πικάσο που εικονίζει έναν γενειοφόρο άνδρα βρέθηκε κρυμμένο κάτω από ένα άλλο έργο του Πικάσο, το Γαλάζιο Δωμάτιο που ανήκει στη Συλλογή Φίλιπς στην Ουάσινγκτον.

Οι ειδικοί υποψιάζονταν από τη δεκαετία του 1950 ότι κάποιο έργο κρυβόταν κάτω από τον πίνακα του 1901, της Γαλάζιας Περιόδου του Ισπανού ζωγράφου, όπως δήλωσε η συντηρήτρια του Μουσείου, Σούζαν Φρανκ.
Οι υποψίες τους επιβεβαιώθηκαν για πρώτη φορά το 2008, μετά από εξέταση του πίνακα με υπέρυθρες ακτίνες. Μόνο τους τελευταίους μήνες όμως, αφού ανέλυσαν και τις χρωστικές ουσίες που είχαν χρησιμοποιηθεί, διαπίστωσαν με βεβαιότητα ότι το "κρυφό" έργο ανήκε και αυτό στον Πικάσο.
Ο πίνακας ανήκει από το 1927 στη Συλλογή Φίλιπς.
Ο άνδρας που εικονίζεται κάτω από το Γαλάζιο Δωμάτιο έχει μούσι και μουστάκι, είναι ηλικίας περίπου 40 ετών και από το κοστούμι του συμπεραίνεται ότι είναι εύπορος. Οι ιστορικοί τέχνης εικάζουν ότι ίσως να είναι προσωπογραφία του εμπόρου έργων τέχνης Αμπρουάζ Βολάρ ή του κριτικού Γκιστάβ Κοκιό, όμως προς το παρόν τίποτα δεν είναι βέβαιο, διευκρίνισε η Φρανκ.
"Οι μουσαμάδες ήταν ακριβοί και εκείνη την εποχή ο Πικάσο ήταν πολύ φτωχός", είπε η συντηρήτρια, εξηγώντας γιατί ο ζωγράφος επέλεξε να χρησιμοποιήσει την ίδια επιφάνεια δύο φορές.

Πηγή:
skai.gr


Μέχρι το τέλος Αυγούστου θα διαρκέσει η έκθεση για τον Καπνό στο Κεντρικό κτήριο του Μουσείου Μπενάκη. 
Η έκθεση «Καπνός: 101 σημειώσεις για τα ανατολικά καπνά» περιλαμβάνει αντικείμενα, έγγραφα και φωτογραφίες, τα οποία δίνουν στον επισκέπτη την ευκαιρία να διατρέξει την ιστορία του καπνού και μαζί της ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας. 
Η έκθεση αναδεικνύει τον ανατολικό καπνό ως ένα πολυδιάστατο εμπορικό αγαθό προσεγγίζοντάς τον ιστορικά, μέσα από μια σειρά από διαφορετικές οπτικές. Από τις βελόνες του μπουρλιάσματος και τα σαρίκια της χωρικής επεξεργασίας του καπνού, στην τόγκα και το σεντούκι της εμπορικής επεξεργασίας, από τις επιβλητικές καπναποθήκες της βόρειας Ελλάδας έως τις περίτεχνες ταμπακιέρες και τα πακέτα τσιγάρων στα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. 
Ο καπνός εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα πολυτιμότερα εξαγωγικά γεωργικά προϊόντα της χώρας: τα ελληνικά καπνά ήταν και είναι ποιοτικά ανάμεσα στα καλύτερα παγκοσμίως. 
Ιστορικά, ωστόσο, ο καπνός σκιαγραφεί ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής ιστορίας. Η εργασία στον τομέα της επεξεργασίας του καπνού και της βιομηχανικής παραγωγής τσιγάρων συντέλεσε στην ανάπτυξη πόλεων, όπως η Καβάλα, η Δράμα, η Ξάνθη και η Θεσσαλονίκη. 
Επηρέασε τη διαμόρφωση νέων κοινωνικών τάξεων και πυροδότησε τη δημιουργία του εργατικού κινήματος της χώρας. Οδήγησε τόσο στην ανάπτυξη της βιομηχανίας, όσο και στην ανάπτυξη του εμπορικού και τραπεζικού κλάδου. 
Η εργασία στον τομέα του καπνού υπήρξε καταλυτική και στο θέμα των προσφύγων. Όπως διαβάζουμε στα πρακτικά της Βουλής του 1946, «Εάν δεν υπήρχε ο καπνός, δε θα ήτο δυνατόν να αντιμετωπιστεί το δημογραφικό πρόβλημα, το οποίον προέκυψεν μετά την Μικρασιατικήν συμφοράν. Ο εποικισμός της Μακεδονίας και της Θράκης κατά το 1922, εστηρίχθη μόνο εις τον καπνόν».
Παράλληλα, η εμπορία του καπνού συντέλεσε και στη δημιουργία μιας ιδιαίτερης αισθητικής που εκφράστηκε μέσα από την αρχιτεκτονική των καπναποθηκών και των μεγάρων των καπνεμπόρων, το σχεδιασμό των αντικειμένων που σχετίζονταν με το κάπνισμα αλλά και των διαφημιστικών σημάτων και αφισών μιας σειράς ελληνικών καπνοβιομηχανιών. 
Η έκθεση φιλοδοξεί να φωτίσει όλες αυτές τις διαφορετικές λειτουργίες του καπνού μέσα από σπάνια αντικείμενα συλλογών του εξωτερικού, τεκμηρίων από αρχεία της χώρας καθώς και φωτογραφικού υλικού από ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. 

Επιμέλεια έκθεσης: Σπύρος Φλεβάρης 
Ιστορική σύμβουλος: Μαρία Ρεντετζή

Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 31 Αυγούστου.
Μουσείο Μπενάκη - Κεντρικό Κτίριο (Κουμπάρη 1, 210 3671000. Ωράριο Λειτουργίας: Τετάρτη, Παρασκευή: 9.00–17.00, Πέμπτη, Σάββατο: 9.00-24.00, Κυριακή: 9.00-15.00, Δευτέρα, Τρίτη: Κλειστά).
Τιμή εισιτηρίου έκθεσης: 5 ευρώ, τιμή μειωμένου εισιτηρίου: 3 ευρώ.


Πηγή: in.gr


Το λεύκωμα εκδόθηκε από τις εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ ταυτόχρονα σε τέσσερις γλώσσες: Ελληνικά, Αγγλικά, Ρωσικά και Κινεζικά.


Φωτογραφικό- ζωγραφικό λεύκωμα υπό τον τίτλο «Οία» με φωτογραφίες του Γιάννη Γιαννέλου και πρόλογο και ποιήματα του προέδρου του ΟΛΠ Γιώργου Ανωμερίτη, παρουσιάσθηκε σε ειδική εκδήλωση στη Σαντορίνη.
Μέσα από τον φακό του πρώτου και την ευαισθησία του δεύτερου ως Κυκλαδίτη, δίδεται η δυνατότητα στον αναγνώστη να εντρυφήσει στον χωροχρόνο της ιστορίας του πιο σαγηνευτικού νησιού των Κυκλάδων, τη Σαντορίνη.
Το βιβλίο-λεύκωμα του Γιάννη Γιαννέλου με επιμέλεια, πρόλογο και ποιήματα του Γιώργου Ανωμερίτη «Οία» εκδόθηκε από τις εκδόσεις ΜΙΛΗΤΟΣ ταυτόχρονα σε τέσσερις γλώσσες: Ελληνικά, Αγγλικά, Ρωσικά και Κινεζικά.


Πηγή: skai.gr


Κάθε προηγούμενη εκδήλωση διαμαρτυρίας ξεπέρασε αυτό που συνέβη το Σαββατοκύριακο στο Λονδίνο για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. 
Η διεθνούς φήμης σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου συνοδευόμενη από έξι πανέμορφες Ελληνίδες ντυμένες στα λευκά, ως άλλες Καρυάτιδες, μπήκαν στο Βρετανικό Μουσείο αναζητώντας την χαμένη «αδελφή τους», προκαλώντας το ενδιαφέρον των επισκεπτών.
Ο κόσμος έκανε στην άκρη για να περάσουν. Τα φλας «έδιναν και έπαιρναν« και όλοι αναρωτιόνταν τι συμβαίνει. Ακόμη και οι υπεύθυνοι του μουσείου. Μαζί τους ο διεθνούς φήμης μαέστρος Θεόδωρος Ορφανίδης και ο συνθέτης Παντελής Παυλίδης. Η αποστολή, αφού συντονισμένα έκανε μια βόλτα στην αίθουσα με τα Γλυπτά του Παρθενώνα, άρχισε να αναζητεί μέσα στο μουσείο την χαμένη Καρυάτιδα. Όταν την βρήκαν η συγκίνηση τους ήταν απερίγραπτη.
«Στα πλαίσια του κινήματος που έχουμε οργανώσει με τον άντρα μου τον Θεόδωρο Ορφανίδη, από το 2010, 'Beautiful Greece' (Όμορφη Ελλάδα), με σκοπό να προσελκύσουμε την προσοχή του κόσμου και να ανατρέψουμε αυτό το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί για την χώρα μας, μέσα σε όλα θέλαμε να έρθουμε στο Λονδίνο. Με στόχο να παρουσιάσουμε ένα μοναδικό καλλιτεχνικό δρώμενο-διαμαρτυρία ώστε να βάλουμε και εμείς όχι μόνο το λιθαράκι αλλά μια κοτρόνα ολόκληρη για να μπορέσουν τα Γλυπτά του Παρθενώνα να επιστρέψουν στην πατρίδα μας. Εμείς είμαστε καλλιτέχνες δεν ήμαστε πολιτικοί. Δεν έχουμε τόσο μεγάλη δύναμη αλλά αυτό που ζήσαμε στο βρετανικό μουσείο μας έδειξε ότι μπορούμε να κάνουμε κάτι και μάλιστα πολύ μεγάλο» είπε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου.
«Αυτό που είδα όταν μπήκαμε στο μουσείο, η σιωπή του κόσμου, του χιλιάδες κόσμου που ήταν εκεί και που μας άνοιγε τον δρόμο να περάσουμε ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Θα μου μείνει αξέχαστο για όλη μου την ζωή» τόνισε η κ. Θεοδωρίδου.
Αργότερα η αποστολή γέμισε με σημαίες μία γωνιά του Χάιντ Παρκ ζητώντας από τους Βρετανούς «να επιστρέψουν την Καρυάτιδα στην γη που την γέννησε».
Παράλληλα, ανήμερα της Πεντηκοστής έξω από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας στο Λονδίνο παρουσιάστηκε, μια μικρή σε διάρκεια αλλά σημαντική σε ουσία, μουσικό-θεατρική παράσταση σε μουσική του συνθέτη Παντελή Παυλίδη και σκηνοθεσία της Έλντας Πανοπούλου. «Ήταν μια παράσταση βασισμένη σε δικές μου μελωδίες. Το πρώτο κομμάτι ήταν ποίηση από τον Αλκαίο και την Σαπφώ. Το δεύτερο ήταν ένας Ορφικός ύμνος προς τον Απόλλωνα και η τρίτη σύνθεση ήταν ένα οργανικό κομμάτι-κάλεσμα προς την έβδομη Καρυάτιδα που βρίσκεται στο Βρετανικό μουσείο. Σκοπός μας είναι να αφυπνιστούν οι συνειδήσεις ώστε κάποια στιγμή να γίνει αίτημα όλων η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στο τόπο τους» εξήγησε ο συνθέτης.
Μαζί τους και ο μαέστρος Θεόδωρος Ορφανίδης, ένας από τους βασικούς συντελεστές της ξεχωριστής αυτής εκδήλωσης διαμαρτυρίας. «Ο σκοπός της εκδήλωσης είναι ιερός. Η επιστροφή των Γλυπτών στην πατρίδα τους. Στην κοιτίδα του πολιτισμού. Την Ελλάδα μας. Πλέον είναι επιτακτική ανάγκη. Μια ιστορία που κρατάει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Εμείς βάλαμε το μικρό μας λιθαράκι. Για την πατρίδα μας, για τον Ελληνισμό και τον παγκόσμιο πολιτισμό, αν θέλετε» τόνισε ο Θεόδωρος Ορφανίδης.
Αν και όλοι υποδέχθηκαν με εξαιρετικό τρόπο αυτές τις μοναδικές εκδηλώσεις παρ' όλα αυτά θέμα φαίνεται να δημιούργησαν οι υπεύθυνοι της εκκλησίας της Αγίας Σοφίας, όπως κατήγγειλε η σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου. «Πρέπει δε να σας πω ότι οι 'ειδήμονες' της εκκλησίας της Αγίας Σοφίας μας απαγόρευσαν να σταθούμε μπροστά στην εκκλησία. Δεν μας έδωσαν ούτε ρεύμα. Ρεύμα πήραμε από μια Σέρβα γειτόνισσα. Καρέκλα από το καφενείο. Μας απαγόρευσαν να σταθούμε ακόμη και μπροστά στην πόρτα της. Μας απαγόρευσαν να κάνουμε οτιδήποτε. Τον λόγο τον ξέρουν αυτοί. Φυσικά ο κόσμος ήρθε. Οι άνθρωποι από την εκκλησία έβγαιναν πολύ διστακτικά αλλά στο τέλος όλοι μας χειροκροτούσαν και αυτό είναι πολύ σπουδαίο για μας» επισήμανε η κ. Θεοδωρίδου.

Πηγή: in.gr


Mε πρωτοβουλία της διεθνούς φήμης σοπράνο Σόνιας Θεοδωρίδου και του συζύγου της μαέστρου Θεόδωρου Ορφανίδη, ιδρυτών του πολιτιστικού κινήματος Beautiful Greece.

Σύντομη μουσικοθεατρική παράσταση-διαμαρτυρία υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Κυριακής στο Λονδίνο, με πρωτοβουλία της διεθνούς φήμης σοπράνο Σόνιας Θεοδωρίδου και του συζύγου της μαέστρου Θεόδωρου Ορφανίδη, ιδρυτών του πολιτιστικού κινήματος Beautiful Greece.
Κατά τη διάρκειας 12 λεπτών performance έξω από τον Ορθόδοξο Καθεδρικό Ναό της Αγίας Σοφίας στο Bayswater, έξι νεαρές γυναίκες ντυμένες στα λευκά ως Καρυάτιδες, κάλεσαν την έβδομη αδελφή τους που βρίσκεται στο Λονδίνο, την ντυμένη στα μαύρα Σόνια Θεοδωρίδου να επανενωθεί μαζί τους.
Η παράσταση σε μουσική Παντελή Παυλίδη και σκηνοθεσία Έλντας Πανοπούλου περιελάμβανε αρχικά μελοποιημένο ποίημα του Αλκαίου, στη συνέχεια έναν Ορφικό ύμνο προς τον Απόλλωνα και τέλος το κάλεσμα προς την έβδομη Καρυάτιδα.
Το Σάββατο οι επτά Καρυάτιδες της παράστασης βρέθηκαν στο Βρετανικό Μουσείο συγκεντρώνοντας τα βλέμματα και τα φωτογραφικά φλας των επισκεπτών.


Πηγή: skai.gr


Παρουσία δεκάδων εκπροσώπων από το χώρο της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και της πολιτικής πραγματοποιήθηκε χθες η τελετή των εγκαινίων του Κέντρου Νέου Ελληνισμού στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
Σε εορταστική ατμόσφαιρα πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής (6.6.) η τελετή εγκαινίων του Κέντρου Νέου Ελληνισμού (Centrum Modernes Griechenland) στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (Freie Universität).
Η αίθουσα του Μεγάρου Χένρι Φόρντ, όπου λαμβάνουν χώρα οι μεγάλες εκδηλώσεις του πανεπιστημίου, είχε γεμίσει με εκπροσώπους της ακαδημαϊκής κοινότητας, με φοιτητές, με πολιτικούς, διπλωμάτες αλλά και πολλούς ενδιαφερόμενους.

Ο καθηγητής Μίλτος Πεχλιβάνος με τον εντεταλμένο της καγκελαρίου Μέρκελ για την ελληνογερμανική συνεργασία σε δήμους και περιφέρειες, Χανς Γιοάχιμ Φούχτελ
Ο καθηγητής Μίλτος Πεχλιβάνος με τον εντεταλμένο της καγκελαρίου Μέρκελ για την ελληνογερμανική συνεργασία σε δήμους και περιφέρειες, Χανς Γιοάχιμ Φούχτελ
Βασικοί στόχοι του νέου κέντρου, όπως ανέφερε ο διευθυντής του, ο καθηγητής νεοελληνικών στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Μίλτος Πεχλιβάνος, είναι η ανάπτυξη της ελληνογερμανικής διεπιστημονικής συνεργασίας, η διοργάνωση επιστημονικών εκδηλώσεων αλλά και η έκδοση λογοτεχνικών και επιστημονικών βιβλίων.
Πρώτα δείγματα των προθέσεων του Κέντρου Ελληνισμού είναι τρεις εκδηλώσεις που διοργανώνει ως τις αρχές Ιουλίου: μια συζήτηση για το πως αντιμετωπίστηκε στη γερμανική κοινή γνώμη η δικτατορία των συνταγματαρχών, με ιδιαίτερη έμφαση στο ρόλο που διαδραμάτισε το ελληνικό πρόγραμμα της Deutsche Welle, ένα Workshop αφιερωμένο στον συγγραφέα Θανάση Βαλτινό και ένα διεθνές συνέδριο για το φαινόμενο του αντισημιτισμού στην Ελλάδα.

Ανάχωμα στον αντιευρωπαϊσμό

Η ίδρυση του Κέντρου Νέου Ελληνισμού δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη γενναία οικονομική στήριξη του Ιδρύματος “Σταύρος Νίαρχος” το οποίο θα καλύπτει κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια το 70 % περίπου των εξόδων. Το υπόλοιπο ποσό θα συμπληρώνεται από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο, στο οποίο ανήκει οργανικά το νέο Κέντρο. Μιλώντας στη Deutsche Welle για τα κίνητρα αυτής της δωρεάς, το μέλος της διοίκησης του ιδρύματος, Χριστίνα Λαμπροπούλου, δήλωσε ότι “βασικός στόχος του Ιδρύματος 'Σταύρος Νιάρχος' είναι να δυναμώσει τη φλόγα του ελληνισμού ανά τον κόσμο”. Εκτός αυτού το Κέντρο Νέου Ελληνισμού “δημιουργεί καινούργιες ευκαιρίες για τους νέους στην Ελλάδα και την Κύπρο που τόσο έχουν υποφέρει από την κρίση”. Παράλληλα θα δίνεται η δυνατότητα ανταλλαγής εμπειριών και απόψεων σε θέματα πολιτισμού, της επιστήμης αλλά και των ιδεών - όχι μόνον μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας αλλά και ευρύτερα στον ευρωπαϊκό χώρο.
Την ευρωπαϊκή διάσταση του όλου εγχειρήματος επισήμανε ο πρύτανης του Ελεύθερου Πανεπιστημίου, Πέτερ-Αντρέ Αλτ. Όπως είπε προς τη Deutsche Welle “το Κέντρο θα ασχοληθεί με τη συμβολή της σύγχρονης Ελλάδας στην Ευρώπη από την οπτική γωνιά των ελληνογερμανικών σχέσεων. Εκτός αυτού θα προβάλει την πολιτική, πολιτιστική και λογοτεχνική σημασία της σύγχρονης Ελλάδας από τον δέκατο όγδοο αιώνα ως σήμερα.” Η αναγκαιότητα της ίδρυσης του Κέντρου επιβάλλεται όμως και από τις πολιτικές συγκυρίες, τονίζει ο κ. Αλτ, παραπέμποντας στην άνοδο των αντιευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων: “Οι ευρωεκλογές έδειξαν ότι θα πρέπει να καταβάλουμε ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες για την εδραίωση της ευρωπαϊκής ιδέας, πέραν της νομισματικής ένωσης και των οικονομικών ανισοτήτων. Όσο σημαντικά κι αν είναι, η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα επιτευχθεί με τη γνώση των ιστορικών συμφραζόμενων.”

Ελληνογερμανική επιστημονική συνεργασία

Ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της προσέγγισης ήταν η κεντρική ομιλία, στα εγκαίνια, του προέδρου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, καθηγητή Βασίλη Σκουρή. Θέμα του ήταν η σημασία του γερμανικού νομικού συστήματός για την καθιέρωση του νομικού συστήματος στο νεοϊδρυθέν ελληνικό κράτος. Η γερμανική αντίληψη για την επιστήμη και τη λειτουργία της στον καιρό της Βαυαροκρατίας είχε ηγεμονικό χαρακτήρα. Πολλοί από τους καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών του 19ου αιώνα ήταν είτε Γερμανοί είτε Έλληνες που είχαν σπουδάσει στη Γερμανία. Στην ομιλία του ο Β. Σκουρής αναφέρθηκε και στον μεγάλο αριθμό Ελλήνων που κατά καιρούς σπούδασαν, ερεύνησαν και δίδαξαν στα γερμανικά πανεπιστήμια. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι ο ίδιος: φοιτητής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου στα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας, κατόπιν διδακτορικό στο Αμβούργο και αργότερα τακτικός καθηγητής διοικητικού δικαίου στο Μπίλεφελντ.
Ας σημειωθεί, τέλος, ότι αρχές τις εβδομάδας (3.6.) εγκαινιάστηκε στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο και ένα δεύτερο επιστημονικό κέντρο που σχετίζεται με την Ελλάδα: το “Κέντρο για τον Αριστοτελισμό Βερολίνου” (Aristotelismus-Zentrum Berlin). Αντικείμενο του είναι η έρευνα της εξέλιξης της αριστοτελικής φιλοσοφίας από την αρχαιότητα ως τον 16ο αιώνα.

Πηγή: skai.gr

Με απόφαση του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Πάνου Παναγιωτόπουλου διορίστηκε ο συγγραφέας και σεναριογράφος Πέτρος Μάρκαρης, πρόεδρος του ΔΣ στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου.

Το έργο, μια ελαιογραφία που αποδίδεται στον ζωγράφο της Σχολής της Σιένας Αντρέα ντι Μπάρτολο (περίπου 1360 ή 1370-1428) και εικονίζει την Κοίμηση της Θεοτόκου. Βρέθηκε να δημοπρατείται μέσω του καταλόγου ενός βρετανικού οίκου, έναντι του ποσού των 200.000 ευρώ.

Όπως αποκάλυψε η εφημερίδα στον ιστότοπό της, τα γυρίσματα της ταινίας που θα βασίζεται στο βιβλίο "Οι Φάκελοι Σνόουντεν: Η ιστορία του πλέον καταζητούμενου ανθρώπου στον κόσμο", θα ξεκινήσουν πριν από το τέλος του έτους.
Από το Blogger.